شعر ۸۷)جوتچو

Bir hörümçәk özün çәkib durdu,

Dedi fәxr ilә:-Ey ipәk qurdu!

Nә xәsilәtlә iş görürsәn sәn,

Niyә bunca ağır hörürsәn sәn?!

Gәl mәnim sənətimdə sürәtimi

Görüb iqrar qıl mәharәtimi.

İşә gircәk tamamını hörürәm,

Az zaman necә çox iş görürәm?!

Baxdı, güldü ona ipәk qurdu,

Sәrzәniş etdi, tənələr vurdu.

Dedi:-Bәrfәrz olsa, hәr yerdә

Toxuyarsan böyük, kiçik pәrdә.

De görüm, onların nәdir sәmәri?

Bәlkә dә hәr kәsә çatır zәrәri.

Leyk mәndә yox isә dә sürәt,

Yapdığım işdә var ağır qiymәt.

Alәmә faidә verir karım,

Hәr kәs istәr ola xәridarım.

https://az.wikisource.org/wiki/Hörümçək_və_ipək_qurdu