نگار رفیع بیگلی دن بیر شعر.
گۆنشین جوابی
الینده صدفلی ساز
بودور، گلدی گؤزل یاز.
اوجالدیب شن سسینی،
اوخودو نغمه سینی:
«من باهارام، من یازام،
شوخ نغمه لی بیر سازام.
منده آچار گۆل چیچک،
الوان رنگلی کپنه‌ک
قاناد چالار سینه مده،
هر نه دئسن وار منده!
باغچالاری گزرم،
آغاجلاری بزرم.
آچار لاله، بنؤشه،
یاشیل دون گئیه‌ر مئشه.
سولار داشار، سئل گلر،
تاماشایا ائل گلر،
هامی چیخار چمنه،
باهار دئیه‌رلر منه.
ساغ گؤزویم من ایلین،
فصیل لر بونی بیلین»
ایستی یای آجیقلاندی،
بیردن آلیشدی، یاندی،
اوجالداراق سسینی،
اوخودو نغمه سینی:
«ایستی یم من، یایام من،
ان لذتلی آیام من.
منده تئزدن هر سحر،
گؤزل قوشلار اؤتۆشر،
هامی گۆنده قارالار،
سونبول لر ده سارالار.
ساری بوغدا بول اولار،
قارلی داغلار یول اولار.
منم ایلین ساغ الی،
فصیل لرین گؤزل!»
یایین عمری بیتمیشدی،
پاییز گلیب یئتیشدی.
اوجالداراق سسینی،
اوخودو نغمه سینی:
«من گلنده، هر سحر،
سرین کۆلکلر اسر.
کؤینگی ساری منم،
باغلارین باری منم.
هئیوا منده، نار منده،
هر نه دئسن وار منده.
چهرایی و آغ آلما،
قیرمیزی یاناق آلما،
ساری، شیرین آرمودلار،
منده ازگیل، اۆزۆم وار.
باهار ندیر، یای ندیر؟
بول میوه لر منده دیر.
آغاپپاق پامبیقلار دا
آچیلیر تارلالاردا.
منم ایلین ساغ الی،
فصیل لرین گؤزلی»
ساققالی آغ، ساچی آغ،
آغاجا دایاناراق
گلدی قوجالمیش بابا،
شاختا بابا، قیش بابا.
اوجالداراق سسینی،
اوخودو نغمه سینی:
«من گلنده یاغار قار،
منده مین جور اوْیون وار.
شیرین قار-قار اوْیونو،
سئور اوشاقلار بونو.
قالیر بیر قیش آخشامی
خوش دور یولکا بایرامی.
منده نه لر وار، نه لر!
سئور منی ننه لر،
نوه لری بئشیکده،
سئور مستان پیشیک ده.
سویوق قیش آخشامینده
ایستی سوبا یانیندا
ناغیل دئیه‌ر ننه لر
قولاق آسار نوه لر.
بودور سؤزون لاپ دوزو.
منم ایلین ساغ گؤزو!»
هره دئدی اؤزوندن:
«هامیدان یاخشیام من!»
دوشدی یامان وور-هارای،
قورخودان گیزلندی آی.
اولدوزلار قالدی حیران.
سحر آچیلان زمان
بو دعوانی ائشیدیب
گۆلۆمسدی آل گۆنش:
-نه گرک بو قال مقال.
سوسون، -دئدی، آل گۆنش-
بوتون فصیل لر گؤزل،
یاخشیدیر اؤز یئرینده،
یای، پاییز، قیش و باهار...
[قارا نامازوف، تیمور احمدوف، آذربایجان اوشاق ادبیاتی آنتولوژیاسی، ایکیمینجی جیلد، اؤندر نشریاتی، باکی ۲۰۰۴، ص۱۵۷]